انتخابات فدراسیون, رضایت بخش

انتخابات فدراسیون کوهنوردی به پایان رسید و رضا زارعی موفق به کسب عنوان ریاست فدراسیون کوهنوردی گردید.

این انتخاب را به آقای زارعی تبریک می گویم.

خوشحالم که فردی محبوب و مقبول در بین عامه کوهنوردان رئیس فدراسیون کوهنوردی ما شد. 

خوشحالم که فردی کاملا" ورزشی و در عین حال با سابقه تشکیلاتی قوی بر مسند فدراسیون کوهنوردی قرار گرفته.

خوشحالم که فردی غیر حکومتی که  از لحاظ فرهنگی و اجتماعی به جنس عامه کوهنوردان نزدیک است بر ریاست بالاترین ارگان رسمی فدراسیون کوهنوردی ما تکیه زده.

خوشحالم که فردی آگاه به علم روز کوهنوردی و مسلط به فضای رسانه ای و مخصوصا" فضای مجازی رئیس فدراسیون کوهنوردی ماست.

اما:

 امیدوارم که ایشان سعه صدر و تحمل خود را در برابر نظرات مخالف خود به اندازه جایگاهی که در آن قرار گرفته اند بالا ببرند.

امیدوارم آقای زارعی به الگوئی در صداقت و راستگوئی در بین مدیران کوهنوردی ما بدل شوند.

امیدوارم که آقای زارعی دیگر سخنانی دون شان یک کوهنورد بزرگ و حال یک مدیر ارشد کوهنوردی بر زبان نرانند.

امیدوارم که آقای زارعی بتوانند اعتبار از دست رفته ریاست فدراسیون کوهنوردی را به آن بازگردانند.

امیدوارم افراد ضعیف و متملق و رانتخوار را از اطراف خود برانند و عرصه را برای شایستگان فراهم کنند.

امیدوارم که مدیریت فدراسیون کوهنوردی به الگوئی برای باشگاهها و سایر نهادهای کوهنوردی ما تبدیل شود.

و امیدوارم که ریاست فدراسیون کوهنوردی منتقدان خود را به چشم دشمن ننگرد .

هرچند معتقدم مشکل اصلی کوهنوردی ما تاکنون تنها در فدراسیون کوهنوردی نبوده و نیست و این تفکرات حاکم بر جامعه کوهنوردی و باشگاهها و سایر نهادهای کوهنوردی ماست که باید اصلاح شود .

مستقل یا دولتی, جنگی برای قدرت؟

انتخابات فدراسیون کوهنوردی نزدیک است . دو قطبی کوهنوردان مستقل و دولتی حسابی فعال شده است. قطب دولتی ها در حال لابی کردن با مسئولین دولتی است  و قطب مستقل ها نیز افکار عمومی جامعه کوهنوردی را نشانه گرفته است.

 نمی توان از این حقیقت چشم پوشی نمود که گروه دولتی ها نتوانستند وجهه خوبی از خود نزد افکار عمومی کوهنوردان ایجاد کنند محمود شعاعی و همکارانش نتوانستند ارتباط شایسته ای با جامعه کوهنوردی برقرار کنند و اشتباهات بسیاری در طی دوره مدیریت خود داشتند . اما آیا گروه به ظاهر مستقل که در مصاحبه ها و مقالات خود در روزنامه ها و وبلاگها خواستار کنار رفتن دولتی هاست گزینه مناسبی برای کسب مسند فدراسیون کوهنوردی هستند؟

 به شخصه با عملکرد بسیاری از افراد,باشگاهها و نهادهائی که خود را طیف مستقل می نامند از نزدیک آشنائی دارم و مشاهده نموده ام که در انحصار طلبی,باند بازی و قدرت  طلبی دست کمی از دولتی ها ندارند.

 عملکرد مدیران باشگاههائی چون دماوند, آرش و انجمن کوهنوردان که در حال حاضر نمایندگان آنها بعنوان مستقلها در میز گردهای مطبوعاتی و غیره خود را نماینده جامعه کوهنوردی معرفی نموده و از لزوم جاری شدن خون تازه ای به تن رنجور فدراسیون کوهنوردی (بخوانید انتخاب شدن گزینه مد نظر ایشان) سخن می گویند عملکرد روشنی نیست(نگاهی بیاندازید به حوادث و فجایعی که در چند سال اخیر در برنامه های باشگاههای دماوند و آرش رخ داده و همچنین نابسامانیها و سوء مدیریتی که بر انجمن کوهنوردان حاکم است)

اما چه باید کرد؟ 

به نظر من اینکه چه کسی بر مسند کوهنوردی کشور تکیه زند بسیار مهم است اما مهم تر از آن این است که اولا" آیا ساختار فدراسیون کوهنوردی ساختاری سالم و اصلاح پذیر است و ثانیا" ما چگونه می توانیم بر این مسئول و مجموعه تحت امرش نظارت کنیم و آنها را وادار به پاسخگوئی کنیم.

  اصولا" ما در مرحله انتخابات به تکاپو می افتیم تا شخص مورد نظرمان انتخاب شود اما پس از انتخاب شدن آن شخص نظارت بر او را فراموش نموده و چه بسا با این روش خود باعث می شویم حتی مثبت ترین و دموکرات ترین افراد هم به دام خود شیفتگی و خودکامگی بیافتند. افراد فرصت طلب گرد آنها را بگیرند و واقعیات را وارونه جلوه داده و ما نیز تنها نظاره گرهائی باشیم که حد اکثر کمی نق می زنیم.

 بجای اینکه کوهنوردان نقش پیاده نظام گروهی را که با تابلوی مستقل,شایسته سالار و ...وارد گود شده اند  را بازی کنند و پلی برای رسیدن طیفی دیگر به قدرت شوند و تنها جای افراد تغییر کند و  مناسبات همان مناسبات پیشین باشد , باید با رصد کردن دقیق فعالیتهای فدراسیون کوهنوردی و اعتراض به عملکردهای ناصحیح و همچنین تقویت سازمانهای مردم نهاد و فرهنگ سازی برای رخت بستن خصلت های زشت و ناروائی که در بین ما ریشه دوانیده بستری سالم را برای کوهنوردی کشور فراهم کنند.

هنوز باشگاهها و انجمنهای ما از ضعفهای ساختاری و فرهنگی بسیاری رنج می برند.

هنوز ما نتوانسته ایم در یک گروه کوهنوردی کوچک به تعاملی صحیح و متمدنانه با یکدیگر بپردازیم.

هنوز یک تیم کوهنوردی ما نمی تواند بدون حاشیه به اجرای برنامه بپردازد.

هنوز هرجا بحث منافع شخصی و باندی به میان می آید با رفتار عجیب و غریبی از اعضاء جامعه ورزش انسان ساز کوهنوردیمان مواجه هستیم .

 و حال تمام هم و غم عده ای از دوستان به ظاهر خیرخواه و مستقل بر ریاست فدراسیون کوهنوردی متمرکز شده است.

گزارش گشایش مسیر بر روی دیواره وستون

مهرماه سال جاری به پیشنهاد فرشاد میجوجی از دیواره نوردان خوب کشورمان که افتخار دوستی با او را از اردوهای ترانگو دارم گروهی از کوهنوردان جوان و با تجربه گرد هم آمدیم تا با برنامه ریزی منسجم و منظم نسبت به اجرای برنامه های دیواره نوردی اقدام کنیم. و با تعیین اهدافی کوتاه مدت و بلند مدت به ارتقاء سطح فعالیتهایمان بپردازیم.

رویکرد گروه ما عمدتا" اجرای برنامه هائی است که منجر به گشایش مسیری نو بر روی دیواره ها و یا کسب تجربه ای نو برای شرکت کنندگان باشد.

اولین برنامه ای که در این راستا اجرا نمودیم برنامه گشایش مسیر بر روی دیواره "وستون" واقع در البرز مرکزی و در منتهی الیه  غربی خط الراس گل زرد بود.

این برنامه به پیشنهاد "حامد حواله دار" که خود پیش از این بر روی این دیواره فعالیت نموده بود اجرا گردید و با نظر اعضاء سرپرستی این برنامه نیز به ایشان محول گردید.

برنامه ما به مدت 3 روز از تاریخ 24 الی 26 مهرماه 1392 اجرا گردید.

برای رسیدن به پای دیواره مسیر رودهن-وسکاره-آردینه - روستای جورد را طی نموده و از طریق جاده خاکی که از مسیر گردنه قله کبود به دشت لار منتهی می شود وارد مسیر شده سپس از طریق جاده ای فرعی که از جاده اصلی منشعب می شود خود را به روستای وستون که آخرین نقطه ماشین رو می باشد رسانیدیم. 

کمپ اصلی خود را در کنار یکی از ویلاهای موجود در منطقه برقرار نموده و هر روز با طی مسیری حدود یک ساعت و نیمه خود را به پای دیواره می رسانیدیم. 

خروجی این برنامه : گشایش دو مسیر  بر روی برجی به ارتفاع حدود 200 متر:

 مسیر اول: مسیر "پیشکسوتان"(حامد حواله دار- احسان پرتوی نیا - مهدی فرهادی) 

مسیر دوم: مسیر "محسن"(امین معین-آرمان زارع-فرشاد میجوجی) 

همچنین در این برنامه خانم فرشته خادمی و آقای بهرام فرخ زاد نیز بعنوان میهمان حضور داشته و بر روی یکی از مسیرهای گشایش شده فعالیت نمودند. در ادامه تصاویر و کروکی "مسیر پیشکسوتان" که خود در گشایش آن حضور داشتم ارائه می شود:

 

نمائی از مسیری که صعود نمودیم

سایز بزرگتر

کروکی مسیر: توسط حامد حواله دار

سایز بزرگتر

خلاصه ای از مسیر و گشایندگان هر طول:

طول1: 50 متر -5.10A - ' احسان پرتوی نیا

طول2: 47 متر-5.10A - حامد حواله دار

طول3: 48 متر- 5.10A - حامد حواله دار

طول4: 50 متر- 5.10A -  مهدی فرهادی

طول5: 25 متر-5.9 - مهدی فرهادی

طول6: 25 متر- 5.10A-حامد حواله دار

مسیر بطور کامل از طریق ابزار گذاری صعود شد- کارگاهها عمدتا" با یک رول و یک میخ ایجاد شد.

مشکل اصلی مسیر ریسک بالای ناشی از ریزش سنگ بود.

با توجه به ویژگی مسیر (ریزشی بودن و مستقیم نبودن مسیر)صعود بصورت دو طنابه انجام گرفت.

نفرات از راست: بهرام-احسان-امین-مهدی-آرمان-حامد و فرشاد



من و حامد


من و احسان

نمائی از دشت لار از آخرین کارگاه مسیر و انتهای دیواره

کارگاهی تمام ترایکم - آخرین کارگاه مسیر

طول آخر مسیر

آرمان زارع که از مسیر دیگر وارد طول5 مسیر ما شده

تراورس طول5- حامد در انتها در کارگاه طول 4 منتظر صعود



این هم نمونه ای از یک کارگاه منظم

صعود از مسیری با سنگهای لق

حامد در حال رول کوبی

فرود

بچه ها در حال صعود مسیر"محسن"

مسیر "محسن"

نمائی نزدیک از دیواره

و این هم کمپ اصلی ما

در انتها کامنت استاد بزرگوار محمد باقر عیوضی که ذیل این گزارش برای ما نوشته اند را با افتخار درج می کنم:

"درود بر شما عزیزان که با رعایت اصول و منشور اخلاقی دیواره نوردی و با بهره گیری از تاکتیک وتکنیک و بکار گیری از ابزار برای اجرای یک صعود تمیز و بصورت گشایش ازاول دیواره <آنساید >و بامته دسته مسیر دلخواه و بادرجه مناسبی را دریک دیواره به نسبت دور افتاده به یادگار گذاشتید و کسوت وحرمت را گرامی داشتید و این ارزشمند است و قابل تحسین . شاد سلامت وهمچنان پویا باشید ."